Бу олимнинг тўла исми Абу Мансур Муҳаммад ибн Муҳаммад ибн Махмуд ал-Ҳанафий ал-Мотуридий ас-Самарқандий бўлиб, Самарқанднииг Мотурид деган жойида туғилган ва Самарқандда 333/944-945 ёки 335/946-947 йили вафот этган. 

В. В. Бартольднинг кўрсатишича, ал-Мотуридий Самарқандда яшаган олим Муҳаммад ибн Фазлнинг шогирди бўлган. Ал-Мотуридий Абу-л-Ҳасан Али ал-Ашъарий (вафоти 260/873) каби Ҳанафия мазҳаби учун бўлган ҳаракатларда иштирок этади. Унинг таълимоти Ҳиндистон, Мовароуннаҳр ва Туркияда кенг тарқалган. Ал-Ашъарий таълимоти билан ал-Мотуридий таълимоти ўртасида худди шофий ва ҳанафия мазҳабидаги каби кескин фарқлар бўлмаган. Буларнииг ҳар иккиси ҳам ҳанафия мазҳаби учун курашган кишилардир. Ал-Мотуридий араб тилида фиқх илмига оид бир қанча асарлар ёзган. Бунга мисол қилиб «Китоб ал-усул» («Асослар китоби»), «Китоб тавилотал-Қуръон» («Қуръон тафсири ҳақида китоб»), «Китоб ат-тавҳид» («Худонинг ягоналиги ҳақида китоб»), «Китоб ал-мақолот» («Мақолалар китоби»), «Ақида» кабиларни кўрсатиш мумкин.